หลักประกันที่สำคัญคือ การมีระบบบริการที่สามารถรองรับความต้องการของประชาชนได้ทั้งการส่งเสริม การป้องกัน การรักษาและการฟื้นฟูสมรรถภาพ รวมทั้งการดูแลระยะเฉียบพลันและเรื้อรัง นอกจากนี้ หลักประกันที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งคือ ผู้ดูแล
การบูรณาการบริการสุขภาพและสังคม ต้องเริ่มจากการกำหนดหน่วยงานที่เป็นกลางในการกำหนดโยบายและการจัดสรรทรัพยากรการบริหารจัดการที่มุ่งเน้นท้องถิ่นเป็นหลัก การถ่ายโอนความรับผิดชอบในการดูแลระยะยาวไปยังหน่วยงานปกครองส่วนท้องถิ่น
โครงการนี้จัดทำขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อทำการศึกษานโยบายและมาตรการทางกฎหมายของประเทศไทยที่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุด้านสุขภาพ และด้านการดูแลระยะยาว และนำผลการศึกษามาประมวล วิเคราะห์ จัดระบบความคิดจากองค์ความรู้ที่ได้และนำเสนอประเด็นที่มีความเป็นไปได้ในการวิจัย เพื่อพัฒนาต่อยอดองค์ความรู้ในขั้นตอนต่อไป
กิจกรรมการดูแลผู้สูงอายุระยะยาว (Long term care) พบว่ามีความรู้ที่เกิดจากการดำเนินการใน 4 ด้าน คือ 1. การออกแบบ วางแผนและการเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุระยะยาว ได้แก่ ก) การจัดการทีมงานและกลุ่มอาสาสมัคร ข) การเตรียมข้อมูลโดยการกำหนดเป้าหมายผู้สูงอายุ
ในการพัฒนาระบบการดูแลระยะยาวจำเป็นต้องพัฒนาระบบการดูแลระยะกลางควบคู่ไปด้วย เนื่องจากเป็นกลไกสำคัญในการทำให้การดูแลมีความต่อเนื่องเชื่อมโยงเมื่อพ้นระยะเจ็บป่วยเฉียบพลัน จนไปสู่ในชุมชนจนมีภาวะพึ่งพิงถาวรที่ต้องการการดูแลระยะยาวต่อไป
รายงานชิ้นนี้ เป็นรายงานการวิจัยที่รวมทั้งการวิจัยระยะที่ 1 ซึ่งเป็นการวิจัยเอกสารในประเด็น มาตรฐานการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพาในสถานดูแลระยะยาว และประเด็นกลไกการควบคุมและกำกับมาตรฐาน
รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการการประมาณการต้นทุนการจัดบริการดูแลระยะยาวผู้สูงอายุในสถาบัน: กรณีศึกษาศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุบ้านธรรมปกรณ์ จังหวัดเชียงใหม่ โดย รศ.ดร.วรเวศม์ สุวรรณระดา และคณะ, 2558
โครงสร้างประชากรของประเทศไทยได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว ประชากรวัยเด็กลดลง สวนทางกับประชากรสูงอายุที่เพิ่มสูงขึ้น ขณะที่ประชากรวัยแรงงานเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย ประชากรวัยแรงงาน 100 คน ต้องรับภาระเลี้ยงดูผู้สูงอายุถึง 16 คน เพิ่มจาก 10.7 คน ในปี 2537 ขณะที่อัตราส่วนการเป็นภาระวัยเด็กนั้นลดลงเรื่อยๆ
ในปัจจุบันผู้สูงอายุมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเพราะเทคโนโลยีทางการแพทย์ที่ช่วยให้ผู้สูงอายุมีอายุยืนยาว แต่สภาวะสังคมไทยนั้นเปลี่ยนไปจากเดิม กล่าวคือ จากครอบครัวขยาย (Extended Family) ที่รูปแบบครอบครับประกอบด้วย ปู่ ย่า ตา ยาย พ่อ แม่ และลูกหลานอาศัยอยู่รวมกัน กลายเป็นครอบครัวเล็กหรือครอบครัวเดี่ยว
