ภายหลังจากที่สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน (ก.พ.) ได้ศึกษาเกี่ยวการการเพิ่มอายุราชการเกษียณ 65 ปี เป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้นซึ่ง จากเดิมกำหนดให้เกษียณ 60 ปี โดยเตรียมเสนอคณะรัฐมนตรี (ครม.) ภายในเดือน เม.ย.นี้ เพื่ออนุมัติให้มีการแก้ไข พ.ร.บ.บำเหน็จบำนาญข้าราชการ พ.ศ.2494 ในมาตราที่กำหนดอายุเกษียณราชการ โดยจะเสนอเพิ่มอายุการเกษียณราชการเป็น 65 ปี ซึ่งถือเป็นครั้งแรกที่แก้ไขนับจากบังคับใช้กฎหมายดังกล่าวเมื่อปี 2494 ทั้งนี้ การเสนอให้เพิ่มอายุการเกษียณราชการเป็น 65 ปี เป็นเพราะไทยกำลังเข้าสู่สังคมสูงอายุ อัตราการเกิดใหม่ของคนน้อย ทำให้คนในวัยทำงานไม่เพียงพอต่อการพัฒนาประเทศ
ซึ่งข้อเสนอดังกล่าวของ กพ.กลายเป็นกระแสวิพากษ์วิจารณ์ในสังคมว่ามีความเหมาะสมหรือไม่อย่างไร ซึ่งประเด็นการเพิ่มอายุราชการเกษียณจาก 60 ปีเป็น 65 ปีนั้น มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทยได้เคยจัดเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทางวิชาการจากผู้เชี่ยวชาญในหลากหลายสาขาอาชีพในหัวข้อ “เกษียณอายุราชการ 65 ปี ถึงเวลาแล้วหรือยัง “ ซึ่งในเวทีได้มีการพูดคุยพิจารณาถึงความเหมาะสมและความเป็นไปได้ และผลกระทบต่างๆ
โดย ดร.ยงยุทธ แฉล้มวงษ์ ผู้อำนวยการวิจัยแรงงาน ฝ่ายงานวิจัยทรัพยากรมนุษย์และพัฒนาสังคมมูลนิธิสถาบันวิจัยเพื่อนการพัฒนประเทศไทย (TDRI) ได้กล่าวในเวทีวิชาการไว้อย่างน่าสนในตอนหนึ่งว่า ในปัจจุบันสังคมมีผู้สูงอายุเป็นจำนวนมากขึ้น ไม่ใช่เพียงแต่ข้าราชการ ประชากรก็สูงอายุตามไปด้วย การที่ไทยคุมกำเนิดข้าราชการไม่ให้เพิ่มสัดส่วน ในแง่งบประมาณก็ถือว่าประสบผลสำเร็จ มีสัดส่วนที่เหมาะสมนั่นคือตัวเงินเพิ่มขึ้นประมาณ 2 เท่าในช่วง 14 ปีที่ผ่านมา
การขยายอายุการเกษียณจะมีผลกระทบกับกลุ่มข้าราชการ โดยเฉพาะอายุ 55-59 ปีจะมีอัตรการออกจากราชการลดลงจากร้อยละ 84.3 ต่อปี เป็นร้อยละ 10.9 ต่อปี หรือชะลอการเกษียณของสมาชิกองทุนบำเหน็จบำนาญได้เพิ่มขึ้นเฉลี่ยปีละหมื่นกว่าคน
การชะลอการเกษียณอายุของข้าราชการดังกล่าวจะส่งผลให้รัฐต้องมีภาระจ่ายเงินเดือนที่ต้องจ่ายให้กับกลุ่มราชการกลุ่มนี้มากขึ้น แต่จะทดแทนด้วยการรับราชการใหม่น้อยลง หากสมมุติให้จำนวนราชการใหม่ที่รัฐรับน้อยลงเท่ากับจำนวนอายุข้าราชการ 60 ปีขึ้นไปที่เพิ่มขึ้น ดังนั้นการขยายอายุเกษียณก็ไม่มีผลกระทบต่อการจ้างงานในภารรัฐแต่อย่างใด
คลิกดาวน์โหลดเพื่ออ่านความเห็นแง่มุมวิชาการจากวิทยากรอีกหลากหลายท่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ที่ลิงค์นี้