เมืองไทยมีประชากรวัยสูงอายุร้อยละ 14.7 ในปี พ.ศ. 2556 ประมาณการว่าอีก 10 ปีข้างหน้า จำนวนผู้สูงอายุจะเพิ่มถึงร้อยละ 21.4 ในปี พ.ศ. 2566 เพื่อให้กลุ่มผู้สูงอายุเข้าถึงบริการส่งเสริมสุขภาพ ในการเฝ้าระวังโรคก่อนเจ็บป่วย และป้องกันไม่ให้กลายเป็นโรคเรื้อรัง รวมถึงชะลอการเกิดภาวะพึ่งพิงออกไปได้นานที่สุด
จากอดีตที่ผ่านมา ผู้มีงานทำบางประเภทเท่านั้นที่มีระบบบำนาญรองรับ ส่วนผู้มีอาชีพอิสระ เกษตรกร ซึ่งเป็นแรงงานนอกระบบยังขาดระบบบำนาญรองรับ
การจัดสิ่งอำนวยความสะดวกให้เหมาะสมกับผู้สูงอายุเป็นเป้าหมายของแผนงานสำคัญ ของ มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.) สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ซึ่งได้ดำเนินโครงการพัฒนาพื้นที่ต้นแบบการดูแลผู้สูงอายุใน 3 จังหวัด
การสังเคราะห์ข้อเสนอระบบบริการสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ และการเข้าถึงและการใช้บริการรักษาพยาบาล กลุ่มผู้สูงอายุ
แผนที่ชีวิตมีสุข มีทางเดินมุ่งไป 4 ด้านอนามัยดี สังคมดี ออมดี เรียนรู้ดี ชีวีมีสุข
โครงสร้างประชากรของประเทศไทยได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว ประชากรวัยเด็กลดลง สวนทางกับประชากรสูงอายุที่เพิ่มสูงขึ้น ขณะที่ประชากรวัยแรงงานเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย ประชากรวัยแรงงาน 100 คน ต้องรับภาระเลี้ยงดูผู้สูงอายุถึง 16 คน เพิ่มจาก 10.7 คน ในปี 2537 ขณะที่อัตราส่วนการเป็นภาระวัยเด็กนั้นลดลงเรื่อยๆ
สารสุขผู้สูงวัย ฉบับที่ 6 : เกษียณตัว แต่ (ไม่) เกษียณใจ
สารสุขผู้สูงวัย ฉบับที่ 5 : ปฏิรูปสังคมสูงวัย ชู อปท.ดูแล
สารสุขผู้สูงวัย ฉบับที่ 4 : วาระแห่งชาติว่าด้วยอนาคตการรับมือ การเปลี่ยนผ่านสู่สังคมสูงวัย
