หนึ่งในทางออกทีจะตอบโจทย์ปมปัญหานี้ คือการจ้างงานผู้สูงอายุ ซึ่งนอกจากจะช่วยให้ผู้สูงอายุมีรายได้หลังเกษียณที่เพียงพอแล้ว ยังบรรเทาภาระงบประมาณภาครัฐ ด้านสวัสดิการชราภาพในระยะยาว และเป็นการแก้ปัญหาขาดแคลนแรงงานในบางวิชาชีพอีกด้วย
นพ.สกานต์ ยังย้ำว่า หลังฉีดวัคซีนแล้ว ก็อย่าเข้าใจผิดว่าฉีดวัคซีนแล้วจะไม่ติดเชื้อ เพราะในความเป็นจริงวัคซีนสามารถป้องกันการติดเชื้อได้ 50 – 60% แต่จะสามารถลดความรุนแรงได้เยอะมาก ดังนั้นต่อให้ฉีดวัคซีนแล้ว การ์ดก็อย่าตก เพราะไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นพาหะนำเชื้อไปติดผู้อื่นได้ โดยเฉพาะผู้สูงอายุในบ้าน
แม้จำนวนการติดเชื้อโควิด-19 จะน้อยกว่ากลุ่มในช่วงวัยอื่น แต่ทว่าอัตราการเสียชีวิตจากโควิด-19 ของกลุ่มผู้สูงวัยกล้บมีจำนวนมากกว่ากลุ่มอื่น โดยมีสัดส่วนเกือบครึ่งหนึ่งของผู้เสียชีวิตทั้งหมด
กำหนดให้นายจ้าง-ลูกจ้าง ร่วมสมทบ ขั้นต่ำร้อยละ 3 ของค่าจ้างเสนอ 2 ทางเลือก รับบำเหน็จ หรือ บำนาญ หลังอายุครบ60 ปี หวัง ผู้สูงวัยมีหลักประกันหลังเกษียณ
กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ เผย มีกิจการดูแลผู้สูงอายุ ยื่นขอขึ้นทะเบียนตามกฎหมายใหม่ เพียง 100 จาก 3,000 แห่ง ขีดเส้นตาย ต้องขออนุญาตก่อน 25 ก.ค. นี้ ขณะที่ผู้ให้บริการฯ ลงทะเบียนแค่หลักพันจากจำนวน 2.8 หมื่นทั่วประเทศ
เสวนา “โควิด-19 VS PM 2.5 กับการดูแลผู้สูงอายุ” แนะทางฝ่าวิกฤตด้วยการ ดูแลสุขภาพ-จิตใจตัวเอง โดยลูก-หลานต้องร่วมหนุนอีกแรง ห่วง ผู้สูงวัยในเมืองได้รับผลกระทบจากโควิด-19 มากกว่าในชนบท
การเสวนาออนไลน์ สูงวัยไปด้วยกันในหัวข้อ”บำนาญแห่งชาติและเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ โจทย์เก่าเล่าใหม่” จัดโดย มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุ (มส.ผส.)โดยมีผู้ร่วมเสวนา ประกอบด้วย นางศิริลักษณ์ มีมาก ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านผู้สูงอายุ กรมกิจการผู้สูงอายุ , ศ.ศศิพัฒน์ ยอดเพชร นักวิชาการด้านงานผู้สูงอายุ , ศ.ดร.วรเวศม์ สุวรรณระดา คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และนายสว่าง แก้วกันทา มูลนิธิพัฒนางานผู้สูงอายุร่วมเสวนา
“พัฒนาทางร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สติปัญญาและสังคม รวมถึงการสร้างความผ่อนคลาย” เป็นข้อดีของการจัดกิจกรรมนันทนาการสำหรับผู้สูงอายุ การนันทนาการสำหรับผู้สูงอายุ เป็นกิจกรรมยามว่างเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจหรือความบันเทิง เพื่อให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจ
ปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อระดับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ คือหลักประกันด้านการทำงานและการมีรายได้ ผู้สูงอายุควรมีโอกาสประกอบอาชีพที่ก่อให้เกิดรายได้ที่พอเพียงแก่การดำรงชีพ โดยไม่ถูกเลือกปฏิบัติด้านอายุ โดยงานที่ทำจะต้องมีสวัสดิการอย่างน้อยตามที่กฎหมายกำหนดไว้ และไม่เสี่ยงต่อการเจ็บป่วย อุบัติเหตุ อุบัติภัยต่างๆ
