การจัดการทรัพย์สินของผู้สูงอายุเป็นเรื่องที่สำคัญ ไม่น้อยไปกว่าเรื่องสุขภาวะ การรักษาพยาบาล หรือการถูกละเมิดสิทธิและความรุนแรงต่อผู้สูงอายุโดยกระบวนการในการจัดการทรัพย์สินผู้สูงอายุไม่ได้มีเพียงแค่การหารายได้และการออมให้เพียงพอ ซึ่งถือเป็นขั้นตอนของการสะสมทรัพย์สินเท่านั้น แต่ยังมีขั้นตอนของการใช้ทรัพย์สิน ซึ่งหมายรวมถึงการพิทักษ์รักษาและบริหารจัดการทรัพย์สินที่สะสมมาได้ให้สามารถรับประโยชน์สูงสุดจากทรัพย์สินนั้นๆ
โครงการวิจัยย่อยที่ 1 การจัดการทรัพย์สินทางเลือกสำหรับผู้สูงอายุไทย ภายใต้แผนงานวิจัยการศึกษาการจัดการทรัพย์สินสำหรับผู้สูงอายุไทย โดยรศ.ดร.สันติ ถิรพัฒน์และคณะ ซึ่งได้รับทุนสนับสนุนการวิจัยโดยมูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย และสำนักงานการวิจัยแห่งชาติ ได้ทำการสำรวจกลุ่มตัวอย่างผู้สูงอายุจำนวน 1,091 ตัวอย่าง ช่วงอายุระหว่าง 55-70 ปี แยกตาม 6 พื้นที่ คือ กรุงเทพฯและปริมณฑล จังหวัดราชบุรี จังหวัดพะเยา จังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดตราด และจังหวัดนครศรีธรรมราช
สถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19 ทำให้วิถีชีวิตของคนต้องเปลี่ยนแปลงไป ใช้ชีวิตแบบ “New Normal” รักษาระยะห่างระหว่างกัน ทำให้ผู้สูงอายุส่วนใหญ่ต้องอยู่บ้าน งดพบปะทางสังคม เพื่อไม่ให้มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อการที่ไม่พบเจอใคร อาจทำให้ผู้สูงอายุบางคนตัดสินใจเลิกใส่ฟันปลอม ซึ่งการที่ไม่ได้ใส่ฟันปลอมนานๆอาจส่งผลให้ฟันแท้เคลื่อนที่ และทำให้ฟันปลอมที่ใส่อยู่นั้น ไม่พอดีกับช่องปากอีกต่อไป
ผลการศึกษาวิเคราะห์รูปแบบการทำงานจริงและผลิตภาพการทำงานของผู้สูงอายุตามในบริษัทเอกชน12 แห่ง ที่ได้ทำ MOU กับกระทรวงแรงงาน เพื่อวิเคราะห์ ความคุ้มค่าในการจ้างงานผู้สูงอายุเปรียบเทียบกับแรงงานวัยอื่นในลักษณะงานเดียวกัน พบว่า แม้ว่าภาคเอกชน จะรู้สึกคุ้มค่ากับการจ้างงาน “ผู้สูงอายุ”
หนึ่งในทางออกทีจะตอบโจทย์ปมปัญหานี้ คือการจ้างงานผู้สูงอายุ ซึ่งนอกจากจะช่วยให้ผู้สูงอายุมีรายได้หลังเกษียณที่เพียงพอแล้ว ยังบรรเทาภาระงบประมาณภาครัฐ ด้านสวัสดิการชราภาพในระยะยาว และเป็นการแก้ปัญหาขาดแคลนแรงงานในบางวิชาชีพอีกด้วย
นพ.สกานต์ ยังย้ำว่า หลังฉีดวัคซีนแล้ว ก็อย่าเข้าใจผิดว่าฉีดวัคซีนแล้วจะไม่ติดเชื้อ เพราะในความเป็นจริงวัคซีนสามารถป้องกันการติดเชื้อได้ 50 – 60% แต่จะสามารถลดความรุนแรงได้เยอะมาก ดังนั้นต่อให้ฉีดวัคซีนแล้ว การ์ดก็อย่าตก เพราะไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นพาหะนำเชื้อไปติดผู้อื่นได้ โดยเฉพาะผู้สูงอายุในบ้าน
แม้จำนวนการติดเชื้อโควิด-19 จะน้อยกว่ากลุ่มในช่วงวัยอื่น แต่ทว่าอัตราการเสียชีวิตจากโควิด-19 ของกลุ่มผู้สูงวัยกล้บมีจำนวนมากกว่ากลุ่มอื่น โดยมีสัดส่วนเกือบครึ่งหนึ่งของผู้เสียชีวิตทั้งหมด
ด้วยภาวะที่เสื่อมถอยของสภาพร่างกาย รวมถึงปัญหาทางสุขภาพ ทั้งการมองเห็นไม่ชัดเจน การกลั้นปัสสาวะไม่ได้ ข้อจำกัดในการนั่งยอง-เดิน การไม่สามารถเดินคนเดียว หรืออยู่ในภาวะพึ่งพิงต้องมีผู้ดูแล ทำให้ผู้สูงอายุมีความเสี่ยงต่อการพลัดตกหกล้มมากกว่าทุกช่วงวัย
โครงการศึกษานโยบายและการดำเนินงานการป้องกันการหกล้มในผู้สูงอายุในประเทศไทย โดยรศ.จิราพร เกศพิชญวัฒนา และดร.ภัทรพร คงบุญ คณะพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งได้รับการสนับสนุนการวิจัยจากมูนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.) และสำนักงานการวิจัยแห่งชาติ(วช.)มีข้อเสนอแนะเชิงนโยบายในการดำเนินการป้องกันการหกล้มในลักษณะเชิงรุกเพื่อส่งเสริมสุขภาพกระดูกและป้องกันการล้มไว้อย่างน่าสนใจ
